News - Daily Kesari

व्यासपीठ

व्हॉट्सऍप कट्टा

Samruddhi Dhayagude
10 Apr 2025

देवगिरी किल्ल्यात पेटलेला वणवा

प्राचीन वारसा | आगीचे हो भक्ष्य |

कुणाचे ना लक्ष | यांच्याकडे ॥१॥

बुजवतो आम्ही | प्राचीन बारवा |

तहान गारवा | नाकारतो ॥२॥

वापरतो जुने | नक्षीचे दगड |

कपडे रगड | धुण्यासाठी ॥३॥

जुन्या मंदिराचे | वापरून चिरे |

उभारतो घरे | आपापले ॥४॥

डोळ्यासमोरून | वारसा हो नष्ट |

ऐसे नतद्रष्ट | आपणच ॥५॥

निर्मिताना किती | आयुष्ये संपली |

वास्तू नष्ट केली | आपण ती ॥६॥

कांत मूक वाणी | भरलेला डोळा |

विध्वंस सोहळा | वारश्याचा ॥७॥

- श्रीकांत उमरीकर

मो. ९४२२८७८५७५

----

एक दिवस नेहमीप्रमाणे ऑफिसमध्ये आलेला प्रत्येक कर्मचारी समोरच्या बोर्ड वाचून आश्चर्य चकित होत होता. तुमची प्रगती रोखणार्‍या व्यक्तीचा काल मृत्यु झाला आहे, त्याच्या अंतयात्रेत नक्की सामील व्हा. सुरवातीला प्रत्येकाला कुठल्या न कुठल्या सहकार्‍याबद्दल वाईट वाटलं. पण नंतर उत्सुकता वाढली, माझी प्रगती रोखणारा नक्की कोण?

यासाठी प्रत्येकजण शवपेटीच्या जवळ जाऊ लागला. शवपेटीत डोकावून बघताच प्रत्येकाचे डोळे विस्फरले, शरीर स्तब्ध झाले, तोंडातून शब्द फुटेना.

कारण शवपेटीत एक मोठा आरसा ठेवला होता. प्रत्येकजण त्यात स्वतःला बघत होता. शवपेटीच्या जवळच एक बोर्ड ठेवला होता, या जगात तुम्हाला जर कोणी प्रगती पासून रोखू शकतो तर तो फक्त अन फक्त तुम्ही स्वत:! कंटाळा, आळस, नाकर्तेपणा, कारणे सांगणे, प्रत्येक गोष्टीमधून पळवाट काढणे हे फक्त तुम्ही फक्त स्वतःसाठी करत असता. तुमचं आयुष्य कधीही मित्र, कंपनी, जॉब, बॉस बदलल्यामुळे बदलत नाही. ते बदलते फक्त आणि फक्त तुम्ही बदलता तेव्हाच. आयुष्याच्या शेवटापर्यंत दुसर्‍याला कितीही दोष दिला तरी तुमची परिस्थिती बदलणाार नाही. दुसर्‍याच्या आड़ तुमचा नाकर्तेपणा किती दिवस झाकाल? तुम्ही तेव्हाच मोठे होऊ शकता; जेव्हा तुम्ही स्वतः मोठे व्हायचं ठरवाल. अन्यथा या जन्मात तुम्हाला मोठे करणे कुणालाही शक्य नाही.

---

आयुष्यात स्वत:ला कधी ‘उद्ध्वस्त‘ होऊ देऊ नका

कारण लोक ‘ढासळलेल्या‘ घराच्या विटासुद्धा सोडत नाहीत..

संकटावर अशा प्रकारे तुटून पड़ायचं की.... जिंकलो तरी ‘इतिहास‘ आणि हरलो तरी ‘इतिहास‘च घडला पाहिजे..!

---

चालून तर पाय दुखतात

खूप चालायला लागयचं तेव्हा रडायला व्हायचं.

नंतर गाडी घेतली आणि चालायची सवय मोडून गेली.

गाडी विकल्यावर पायी चालणं कठीण झालं.

एकेदिवशी दवाखान्यात जायचं होतं.

नेमकी तिकडे जाणारी बस मिळाली नाही.

मग खूप चालून दवाखान्यात पोचलो.